ietwat overdreven...
geconcentreerde blikken....
37graden. Uhu. Eieren bakken op het dak van een wagen. Het kan. De deuren blijven dicht want het is koeler binnen. Het is hier lente en dat laat zich voelen. Plastieke kerstbomen staan te smelten in de straat De teenslippers komen boven, zonnenbrillen zijn een must en alleen de gedachte aan een trui doet mensen zweten. Welcome in Australia.
Al goed, maar er moet ook gewerkt worden, of zoiets. Als housekeeper is het 'zwiejte gelek'a peit' (of zoiets als douchen zonder water) in een gebouw zonder airco. Uitkijken naar de zomer is hier dus nooit aan de orde. De geruchten zeggen dat ze dit jaar wél de 50 graden zullen bereiken, als de wind goed zit tijdens the bushfires. Goody.
Ondanks al het gezweet moest ik vandaag eens lachen toen ik mijn zelfgemaakte kerstversiering in de straten van Melbourne zag hangen. Mijn trotse bijdrage aan de Australische samenleving. (naast een deel van mijn loon, obviously)
37 graden, mensen lopen dus niet naar buiten als de zon eens schijnt, ze kruipen naar binnen. Het liefst waar er een beetje airco is. Zo ook op de laatste dag van the Melbourne Art Festival. Daar stond Le Salon van Peeping Tom geprogrammeerd. Zowaar een Belgische productie. De voorstelling was beregoed (spijtig wel van dat teenkrullend Engels op z'n Hollands/Vlaams, maar bon ze hadden hun publiek goed ingeschat met het grapje: 'What's the name of the Queen of England? Dame Edna': alle aussies gingen plat,harharhar) Het publiek bij deze voorstelling deed ook veel, suuuper enthousiast: daar kan het Belgisch publiek nog iets van leren, de zombies.
Vorige week vierde ik mijn eerst feestdag: the Melbourne Cup: een sportgebeurtenis als een feestdag. Daar kunnen de Belgen ook iets van leren: tegenover paardenracing komen we nogal muf over met onze lieve Hemelvaart en allerheiligen, hup horsie hup!
Bij The Melbourne Cup - 'The race that stops the nation'- moet je champagne, kleurrijke kleren en hoeden voorstellen, en veeeel weddenschappen. Na 2 minuten is de strijd gestreden. Een prachtig zwart paard genaamd Shocking wint deze editie. allez en daarvoor heb ik verlof, cava.
Maar nu is het dus vooral werken, zweten en genieten van de zwoele avonden. Iemand slippers nodig, over there? hehe...
(Bij the way: ze noemen teenslippers hier 'thongs', wat ik nog steeds redelijk vies vind maar dat ligt hier blijkbaar aan mij...)
Love U and miss U. xxx
BeantwoordenVerwijderenOpa zegt dat je waarschijnlijk als een zwartje gaat terugkomen en meter zegt dat je precies verdikt bent? Te veel suiker en chocolade gegeten! Meter vraagt of je nog niet van plan bent om vroeger terug te komen.
BeantwoordenVerwijderenHey Gitte. Ik lees dus ook uw blog hè. Het is niet omdat ik (bijna) geen reacties post dat ik niet aan het volgen ben. By the way, weet ge nog dat er in Planckendael iemand werkte die ook voor een half jaar of een jaar naar Australië ging gaan? Wel ik heb hem nu op Facebook gevonden en blijkbaar vertrok hij deze week of volgende week naar daar. Ik heb hem uw e-mailadres gegeven dus als ge binnekort een mailtje krijgt van hem verschiet dan niet.
BeantwoordenVerwijderenZELFGEMAAKTE KERSTVERSIERING? Dit schreeuwt om foto's (met in gedachte de avond dat ik u uit de nood ben komen helpen in Het Paleis met die knutseldinges)
BeantwoordenVerwijderenSmeert u maar goed in kind.
ok, ma da was ECHT moeilijk!! mijn kerststerren waren ietwat gemakkelijk, namelijk plak rooie glitterstickers op rooie plastieke sterren. van zodra ik in staat ben foto`s van mijn gsm te halen, zet ik ze op facebook!!
BeantwoordenVerwijderen