De hamvraag die iedereen mij stelt: hoe was uw nieuwjaar?
Dus daar zaten we dan, met z'n allen tijdens een moesson (niet overdreven) op een nat strand met verwelkte hoedjes naar, toch wel, het mooiste vuurwerk te kijken dat ik ooit heb gezien. alle, dus geen warm weer maar alleszins een nieuwjaar om nooit te vergeten.
Daarom kijk ik nu uit naar een jaar vol met, ja met wat eigenlijk? Beginnen bij het begin dan maar?
ok, na Cairns ging ik richting een eiland. Thomas Cook noemde het Magnetic Island omdat zijn beide kompassen zot draaide wanneer hij er voorbij zeilde. Ik nam wat tijd om er de koala'a out te checken en zag er zelfs een met een joey ( een babietje), hoe schattig! ( of niet, wist ge dat koala's eigenlijk gemaan stinken?). Ik ging zee-kayaken, op zoek naar schildpadden maar buiten zeeziekte heb ik er niks gevonden, verdomme. Ach geen nood, ik zie ze wel op de Whitsundays. ok, richting Whitsundays dan.
"Where is the busstop?"
" You see that bench over there?"
"...yeah."
" That's the busstop"
"ow."
Richting Whitsundays dan. Op weg naar Airlee Beach, waar ik en Phil de ferry zouden nemen, kwamen we voorbij het stadje Bowen. De buschauffeur zei; " This was the set for the film, Australia. Instead of filming in Darwin, they shot the harbour scenes over here. The town likes to be famous, as you can see..." Waarop we in de verte een berg zagen met een constructie in witte letters, Bowenood.
De whitsundays en vooral het strand Whitehaven staat bekend als postkaart-mooi. Het is het derde mooiste strand volgens National Geographic, uhu. De beste manier om hiervan te genieten is door te gaan zeilen. uhu, uhu. Dus ja, wa moet ge dan doen? Ik zag me genoodzaakt mijn bikini aan te trekken, mijn zonnebril op te zetten en mijn voetjes over de rand van de zeilboot te hangen, zoals Jacky Kennedy in Cannes. Of zoiets. want glamour is moeilijk te zoeken op een boot genaamd Hammer (denk: -time). Romantiek, das dan weer iets anders. `s Avonds ver weg van alle beschaving lag ik op het zachte zeil naar de mast te kijken. Hij wiebelde op de kalme golven en wijzde daarbij naar de adembenemende sterrenhemel. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Een jongen van de zeilcrew vertelde ons over de zodiac-tekens, Oreon, Beetlejuice, Bellatrix,... Ik lag daar, op mijn zeil, met kippenvel. En het was niet koud...
De volgende ochtend sprongen we van de boot voor wat snorkelen (als ge dan toch aan het Great Barrier Reef zit, he?) We hadden wat brood mee om exotisch vissen te lokken, en dat is... aardig gelukt. Een kerel van onze groep kreeg bijna een hartinfarct toen hij tussen de kleine visjes een, ma echt, gigantische groene vis op zich af zag komen. Hij wou ook wat brood. (Met gigantich bedoel ik anderhalve meter.) Het enige wat die arme jongen kon doen was walrus/vis aaien toen die 2 cm voorbij hem zwom. wow.
Na de Whitsundays was het effe tijd voor wat land aan zicht. Een Cattle Station in Baloeila, wat Aboriginal is voor ' witte kaketoe'. Geiten, lasso's, schijfschieten, cowboy-hoeden, yiha!
Ik bleek daar aardig mijn man te staan op een mechanische bull, met een zweep en te paard. I'm a true cowgirl, but you can call me Queen of the Whip. Muhaha!
Maar bon, het is The East Coast voor iets, dus terug naar water. Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld en de enige plaats waar er rainforest uit zand groeit. Dat betekent Four Wheel Drive! wiehoew. Nadat de mannen van de huurauto zeiden: " No shagging on the front of the car, don't leave food in your tent; dingoes can be dangerous and we strongly advise you not to swim in the sea because of jellyfish, strong current and Tiger-sharks." okeej.
So off we go, al hobbelend en bobbelend, knotserdeknots in het zachte zand op zoek naar prachtige helderblauwe, veilige verswaterbronnen. en we found them alright. Lake Wabby is 80 m diep en is bereikbaar nadat je een gigantisch duin hebt afgelopen, of gerold. Zoals ik in mijn volle enthousiasme wou demonstreren. Buiten enthousiasme demonstreerde ik ook mijn borsten, die tijdens het rollen uit mijn bikinitop floepte. Now that's Roll& Rock! (en ook een beetje genant :))
En nu, time to unwind in Brisbane. en denken aan geld sparen/verdienen. En om die allerlaatse vraag te beantwoorden; ik weet niks; niet wanneer ik terugkom, waar ik voor de rest van het jaar ga zitten of wat ik er na ga doen. En weet ge wa? Das allemaal ok, ik vind da nie erg.
PS: The hardest thing is getting up again...
ok, na Cairns ging ik richting een eiland. Thomas Cook noemde het Magnetic Island omdat zijn beide kompassen zot draaide wanneer hij er voorbij zeilde. Ik nam wat tijd om er de koala'a out te checken en zag er zelfs een met een joey ( een babietje), hoe schattig! ( of niet, wist ge dat koala's eigenlijk gemaan stinken?). Ik ging zee-kayaken, op zoek naar schildpadden maar buiten zeeziekte heb ik er niks gevonden, verdomme. Ach geen nood, ik zie ze wel op de Whitsundays. ok, richting Whitsundays dan.
"Where is the busstop?"
" You see that bench over there?"
"...yeah."
" That's the busstop"
"ow."
Richting Whitsundays dan. Op weg naar Airlee Beach, waar ik en Phil de ferry zouden nemen, kwamen we voorbij het stadje Bowen. De buschauffeur zei; " This was the set for the film, Australia. Instead of filming in Darwin, they shot the harbour scenes over here. The town likes to be famous, as you can see..." Waarop we in de verte een berg zagen met een constructie in witte letters, Bowenood.
De whitsundays en vooral het strand Whitehaven staat bekend als postkaart-mooi. Het is het derde mooiste strand volgens National Geographic, uhu. De beste manier om hiervan te genieten is door te gaan zeilen. uhu, uhu. Dus ja, wa moet ge dan doen? Ik zag me genoodzaakt mijn bikini aan te trekken, mijn zonnebril op te zetten en mijn voetjes over de rand van de zeilboot te hangen, zoals Jacky Kennedy in Cannes. Of zoiets. want glamour is moeilijk te zoeken op een boot genaamd Hammer (denk: -time). Romantiek, das dan weer iets anders. `s Avonds ver weg van alle beschaving lag ik op het zachte zeil naar de mast te kijken. Hij wiebelde op de kalme golven en wijzde daarbij naar de adembenemende sterrenhemel. Ik heb nog nooit zoveel sterren gezien. Een jongen van de zeilcrew vertelde ons over de zodiac-tekens, Oreon, Beetlejuice, Bellatrix,... Ik lag daar, op mijn zeil, met kippenvel. En het was niet koud...
De volgende ochtend sprongen we van de boot voor wat snorkelen (als ge dan toch aan het Great Barrier Reef zit, he?) We hadden wat brood mee om exotisch vissen te lokken, en dat is... aardig gelukt. Een kerel van onze groep kreeg bijna een hartinfarct toen hij tussen de kleine visjes een, ma echt, gigantische groene vis op zich af zag komen. Hij wou ook wat brood. (Met gigantich bedoel ik anderhalve meter.) Het enige wat die arme jongen kon doen was walrus/vis aaien toen die 2 cm voorbij hem zwom. wow.
Na de Whitsundays was het effe tijd voor wat land aan zicht. Een Cattle Station in Baloeila, wat Aboriginal is voor ' witte kaketoe'. Geiten, lasso's, schijfschieten, cowboy-hoeden, yiha!
Ik bleek daar aardig mijn man te staan op een mechanische bull, met een zweep en te paard. I'm a true cowgirl, but you can call me Queen of the Whip. Muhaha!
Maar bon, het is The East Coast voor iets, dus terug naar water. Fraser Island is het grootste zand eiland ter wereld en de enige plaats waar er rainforest uit zand groeit. Dat betekent Four Wheel Drive! wiehoew. Nadat de mannen van de huurauto zeiden: " No shagging on the front of the car, don't leave food in your tent; dingoes can be dangerous and we strongly advise you not to swim in the sea because of jellyfish, strong current and Tiger-sharks." okeej.
So off we go, al hobbelend en bobbelend, knotserdeknots in het zachte zand op zoek naar prachtige helderblauwe, veilige verswaterbronnen. en we found them alright. Lake Wabby is 80 m diep en is bereikbaar nadat je een gigantisch duin hebt afgelopen, of gerold. Zoals ik in mijn volle enthousiasme wou demonstreren. Buiten enthousiasme demonstreerde ik ook mijn borsten, die tijdens het rollen uit mijn bikinitop floepte. Now that's Roll& Rock! (en ook een beetje genant :))
En nu, time to unwind in Brisbane. en denken aan geld sparen/verdienen. En om die allerlaatse vraag te beantwoorden; ik weet niks; niet wanneer ik terugkom, waar ik voor de rest van het jaar ga zitten of wat ik er na ga doen. En weet ge wa? Das allemaal ok, ik vind da nie erg.
PS: The hardest thing is getting up again...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten